سفت من بهت‌زده را بغل کرده بود. از آن بغل‌کردن‌هایی که پوست تنت با پوستش حتی زیر پُلیور زرشکی یکی می‌شود؛ با داغی پوستش، بوی

جلوی آینه دست‌هایم را بر روی شکم صافم می‌کشم برجستگی یک عضله‌ی جهیده را زیر پوستم احساس می‌کنم. دوقلوهای به‌هم‌چسبیده از شش‌قل در خوابِ ناز

شبحی با هاله‌یی نورانی میان آسمان و زمین در سیاهی چارچوبِ اتاق پذیرایی بود. چشم‌های کودکیم در چارچوب این تاریکی تا به امروز محبوس شده‌است.

“گرباویزی” مخفف “گربه‌‌آویزی” است. تعجب کردین؟حتی گوگلیدن دردنیای مجازی چاره‌ی کار نیست. گرباویزی واژه‌یی دیوانه، از گربستان ذهنم تلو‌تلو خوران جهیده و تلپ شده وسط